Wahadło Deva/Volva

Wahadło stanowi modyfikację wahadła Hathor. Składa się z trzonu wahadła Hathor z nałożoną spiralą lewoskrętną. Wahadło mentalne  - szamańskie - do prac radiestezyjnych i pracy z energiami w praktyce terapeutycznej. Konstrukcja umożliwia łączenie się ze świadomością Ziemi i świadomością Wszechświata a także na otrzymywanie odpowiedzi ze Źródła. Odbiera i emituje energię radiestezyjną białą w spektrum świetlistą najwyższego rzędu. Ze względu na swoją wyjątkowo wysoką wibrację może być stosowane w miejsce innych specjalistycznych wahadeł takich jak Izis, Ozyrys czy Karnak. Przestrzeń pomiędzy trzonem wahadła a spiralą pozwala dodatkowo na umieszczenie świadka. Przy pracy z wyższymi energiami można uzyskać odpowiedzi czy istnieje zagrożenie ze strony bytów niematerialnych, podczepów czy wobec badanego zastosowano magię. Jest bezpieczne i może być także użyte do ochrony właściciela tak w sferze fizycznej jak i duchowej.
W terapii za pomocą wahadła: oczyszczamy, porządkujemy, wyrównujemy i wzmacniamy energie na poziomie:

Nazwa wahadła Deva/Volva została wybrana nieprzypadkowo – kojarzy właściwości z tradycjami wielu kultur  tradycji i religii – które Kościół zdemonizował. Elfy, gnomy i krasnoludy, które żyją wśród nas niewidzialnie i cieszą się, gdy ponownie je zauważamy i integrujemy wszystkie te istoty, i nadszedł czas, abyśmy wszyscy z miłością je zaakceptowali i ponownie uszanowali.

Dewa – „świetlisty”, „jaśniejący”, „oświecony”, ang. Deva – nieposiadająca ciała fizycznego istota nadprzyrodzona, bóg lub półbóg, występujący w religiach dharmicznych i mitach kultur azjatyckich. W tradycji wedyjskiej dewa to mieszkaniec niebios, bóstwo o dobrym, łaskawym charakterze, i dużej mądrości. Również istoty będące podmiotami wedyjskich ceremonii. Najbardziej znanymi dewami panteonu hinduistycznego jest trójca bogów: Brahma, Wisznu i Śiwa.
Określenia używane w buddyjskich tekstach nawiązują zaś do takich nadprzyrodzonych bytów, jak devatā (bóstwa) i devaputra (pāli: devaputta) „synowie bogów”. Dewa w buddyzmie to jeden z wielu typów nieludzkich bytów bardziej potężnych, długowiecznych i żyjących w większym zadowoleniu niż przeciętny człowiek.

Vǫlva oznacza „nosiciel laski” i jest etymologicznie powiązany z imionami wczesnych germańskich wieszczek Ganna , Gambara i Waluburg . Wydaje się, że używanie różdżek do wróżenia i jasnowidzenia przetrwało od epoki klasycznej do epoki Wikingów . Imię vǫlva („kobieta / żona seiðr”); te dwa terminy są często używane zamiennie. Spámey („dziewica proroctwa”), zamiennie z vǫlva i seiðkona w odniesieniu do tej samej kobiety - („kobieta mądra” lub „kobieta wiedząca”), ona . Możliwe, że imiona miały kiedyś różne znaczenia, ale w czasach tworzenia sagi nie rozróżniano już ich znaczeniowo, podobnie jak słowa czarodziejka i wiedźmasą wymienne we współczesnym, popularnym języku. 

Wahadło Deva/Volva jest wahadłem szamańskim, które współpracuje z naszymi pierwotnymi  korzeniami, bogami i istotami duchowymi, które zostały całkowicie stłumione i zapomniane przez nową wiarę 2000 lat temu.